Niezgodna - Veronica Roth

Niezgodna

Autor: Veronica Roth

Tłumacz: Daniel Zych

Cykl: Niezgodna (tom 1)

Wydawnictwo: Amber

Ilość stron: 352

Moja ocena: 8/10

Na ruinach dawnego Chicago powstało społeczeństwo podzielone na 5 frakcji, a każda z nich rozwija w ludziach konkretną cechę: Altruizm (bezinteresowność), Prawość (szczerość), Serdeczność (pokojowe nastawienie), Erudycja (inteligencja), Nieustraszoność (odwaga). Wszyscy szesnastolatkowie stają przed ważną decyzją jaką jest wybór frakcji, w której spędzą resztę życia. Muszą zadecydować czy zostaną z rodziną czy też lepiej odnajdą się w innej grupie. Dla ułatwienia nastolatkowie przed tym ważnym dniem przechodzą testy, których wynik określa jaka cecha jest u nich dominująca i  do której frakcji pasują najlepiej. Niejednoznaczny wynik (który nie zdarza się często) wskazuje na niezgodność, która musi być ukrywana. Niezgodny jest zagrożeniem dla systemu i musi być wyeliminowany.

Główna bohaterka Beatrice uzyskała taki właśnie wynik - Niezgodność. Dokonuje wyboru, który zaskakuje nawet ją samą. Opuszcza rodzinę i przenosi się z Altruizmu do Nieustraszoności. Podczas bardzo trudnej inicjacji zmienia imię na bardziej pasujące do frakcji i od teraz nazywa się Tris. Pokonuje własne słabości i z najsłabszej kandydatki wybija się na podium. Dziewczyna próbuje dowiedzieć się na kogo może liczyć i kto jest prawdziwym przyjacielem, a także zakochuje się w chłopaku, który budzi w niej podziw. Pewnego dnia przypadkiem odkrywa, że wybrana przez nią frakcja chce za wszelką cenę zdobyć władzę i tylko Niezgodni są w stanie temu zapobiec.

Beatrice momentami mnie denerwowała, ale mimo to polubiłam ją. Potrafiła wziąć sprawy w swoje ręce i zaryzykować. Choć na początku treningów u Nieustraszonych była najsłabsza to znalazła siłę, aby walczyć i dać z siebie więcej. Zaowocowało to tym, że w końcu znalazła się w czołówce. 

Książka napisana jest w narracji pierwszoosobowej. Cała historia przedstawiona jest z punktu widzenia Tris. Sama akcja toczy się według mnie w odpowiednim tempie. Nie nudziłam się rozległymi opisami i wolnym rozwojem wydarzeń, a nie było też tak jak to często u mnie bywa w przypadku książek tego typu, że już po kilkudziesięciu stronach nie wiem kto jest kim i skąd się wziął. Świat wykreowany przez autorkę bardzo mi się spodobał. Niewątpliwie wymagał od niej dużej wyobraźni. Troszkę brakowało mi dokładniejszych wyjaśnień pewnych spraw, ale nie było to rażące niedociągnięcie. Mało czytam dystopii, więc całkiem możliwe, że właśnie dlatego nie trafiłam jeszcze na nic podobnego. Nie mogę też porównać Niezgodnej do Igrzysk Śmierci, ponieważ jeszcze ich  nie czytałam.

Niezgodna zbiera wiele skrajnych opinii. Jedni twierdzą, że jest to fantastyczna książka, a inni, że czytanie jej to strata czasu. Ja oceniam ją na bardzo dobrą, choć raczej nie wyśmienitą i powalającą na kolana. Spędziłam z nią kilka bardzo miłych dni i wciągnęła mnie na tyle, że od razu po zakończeniu sięgnęłam po kolejny tom trylogii. O tym, że jest to debiut tej autorki dowiedziałam się dopiero po jakimś czasie i muszę przyznać, że nie zauważyłam tego podczas czytania. 

Jest to powieść młodzieżowa, ale nie tylko nastolatkowie znajdą w niej coś dla siebie. Jeśli nie szukasz czegoś rewolucyjnego, ale czegoś co dostarczy rozrywki w zimowe wieczory to zdecydowanie polecam.

"Wiem,zaju koleżeństwa, które powstaje tylko wtedy, gdy ludzie razem ryzykują życie." dlaczego ojciec mówił, że Nieustraszeni to banda wariatów. Nie mógł, nie potrafił zrozumieć tego rodzaju koleżeństwa, które powstaje tylko wtedy, gdy ludzie razem ryzykują życie."

***

"To jest śmierć - przejście od jest do był."

***

"Czasem najbardziej można komuś pomóc, kiedy się jest porostu blisko niego."

***
(SPOILER)

"Matka sztywnieje, garbi się. Krew płynie z rany w jej brzuchu, barwiąc koszulę szkarłatem. Plama krwi rozchdzi się po jej plecach. Mrugam i jaskrawa czerwień zalewa wnętrze moich powiek. Znowu mrugam i widzę jej uśmiech, kiedy zawiązuje mi włosy tasiemką. Pada najpierw na kolana, ręce bezwładnie wiszą jej u boków, potem na chodnik. Leży zwinięta na boku jak szmaciana lalka. Nie rusza się, nie oddycha."