Tajemnicza śmierć Marianny Biel - Marta Matyszczak

Tajemnicza śmierć 

Marianny Biel

Autor: Marta Matyszczak

Seria: Kryminał pod psem (tom 1)

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Data wydania: 14.06.2017

Liczba stron: 304

Moja ocena: 8/10

Były policjant Szymon Solański przeżywa trudne chwile. Został zwolniony z pracy, a po śmierci ukochanej żony nie potrafi odnaleźć radości z życia. Postanawia w końcu spróbować otrząsnąć się z letargu i wprowadzić kilka zmian. Przeprowadza się do jednego ze starych familoków w Chorzowie, zakłada agencję detektywistyczną, a ze schroniska adoptuje nowego przyjaciela Gucia, który tak jak on niejedno w życiu przeżył. Dla psa to wielka szansa na godne życie u boku człowieka, a dla Solańskiego motywacja do codziennego wstawania z łóżka. Niestety nowo powstała agencja nie cieszy się popularnością. Pojawia się jednak szansa na wykorzystanie detektywistycznych zapędów. Okazuje się bowiem, że zaniedbana kamienica skrywa więcej tajemnic niż można by przypuszczać. Jakiś czas temu jedna z jej mieszkanek Marianna Biel została znaleziona martwa we własnej piwnicy. Policja uznała to za nieszczęśliwy wypadek, ale Szymon podejrzewa, że ktoś mógł maczać w tym palce. Czy mężczyzna z pomocą mądrego psa Gucia i niezawodnej dziennikarki Róży da radę rozwiązać zagadkę śmierci dawnej gwiazdy miejskiego teatru?

Gdy tylko przeczytałam opis z okładki wiedziałam, że muszę jak najszybciej sięgnąć po tę książkę. Nic tak nie cieszy jak czytanie powieści, której akcja rozgrywa się w naszych okolicach! Mimo że Chorzów nie jest moim miastem, to znam go bardzo dobrze, a odnajdywanie na kartach książki znajomych miejsc sprawiało mi wiele radości. Tajemnicza śmierć Marianny Biel była reklamowana jako komedia kryminalna. Nie umiałam sobie wyobrazić jak można połączyć te dwie rzeczy, ale gdy tylko zaczęłam czytać zrozumiałam, że jest to bardzo trafne określenie. Nie raz zdarzyło mi się zaśmiać pod nosem.

Historię opowiada nam (na zmianę z narratorem trzecioosobowym) pies Gucio i to jego przemyślenia są najzabawniejsze i zmuszają do uśmiechu. Kundelek mimo braku jednej łapki jest typowym psem, dla którego 15 minut bez jedzenia jest koszmarem, a wycieczka do weterynarza największym podstępem i zdradą. Bardzo lubię spotykać zwierzęcych bohaterów na kartach książek, tym bardziej kiedy to oni opowiadają nam historię. Marta Matyszczak zdaje się mieć podobne poczucie humoru do mojego i pewnie dlatego tak bardzo jestem zadowolona z lektury. Debiut autorki nie jest jednak książką jedynie do pośmiania się i zapomnienia od razu po przeczytaniu. Momentami jest smutno i nostalgicznie. W tle co jakiś czas przewija się motyw tragicznej śmierci żony Solańskiego, z którą ten nie potrafi się pogodzić. Czułam do niego dużą sympatię i zrozumienie. Miałam ochotę jakoś go wesprzeć gdy kolejny raz czytałam o tym jaki jest zrezygnowany i siedzi samotny w zaniedbanym mieszkaniu. Mroczna jest sama śmierć Marianny Biel jak i jej okoliczności. Żaden z mieszkańców familoka, w którym jest jedynie sześć mieszkań nie zauważył jej zniknięcia. Jako młoda kobieta była wielką gwiazdą teatru z rzeszą fanów, jednak w obliczu śmierci nie mogła liczyć na niczyją pomoc. Skłania to do przemyśleń nad tym jak to starszy człowiek może stać się niewidzialny nawet dla najbliższego otoczenia.

Czymś na co warto zwrócić uwagę podczas czytania to nazwy rozdziałów. Są to psio-kocie powiedzenia takie jak na przykład „pierwsze koty za płoty” czy „jak rzep psiego ogona”. Bardzo mi się to spodobało i dodatkowo umilało lekturę, tym bardziej, że każde z powiedzeń nawiązywało do treści danego rozdziału. 

Myślę, że Tajemnicza śmierć Marianny Biel to świetny kryminał ze szczyptą humoru. Autorka wprawnie połączyła żarty z dreszczykiem emocji, a do tego doskonale wykreowała bohaterów. Książka z pewnością spodoba się miłośnikom zagadek detektywistycznych, intryg i oczywiście psów. Obojętnie obok niego nie może przejść również żaden mieszkaniec Chorzowa i okolic, bo naprawdę warto zwrócić uwagę na tę pozycję. Polecam gorąco! Ja z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne tomy z cyklu Kryminał pod psem.

***

"Chciało mi się wyśpiewać na całe ryło, że mój jest ten kawałek podłogi, ciasny, ale własny. Gdyby jeszcze się kto nie pokapował, spieszę donieść, iż znalazłem dom! Lokum w cudownie śmierdzącym familoku." str. 19

***

"Oczy same zaczynały mi się kleić, ale taki byłem rozżalony, że zasnąć nie mogłem. No bo ja tu z sercem na łapie, życie swoje dla niego narażam, a ten mi tylko okruszynę chleba oferuje. Nawet bez masełka." str. 165

***

"Iwona Grodzka-Górnik. Na dźwięk nazwiska autorki Solański wydął usta, co pewnie według niego miało przedstawiać ironiczny uśmieszek, a w rzeczywistości wyglądało jakby przez nieuwagę połknął środek do udrażniania rur i stwierdził, że jednak niedobry." str. 186

______________________________________________________

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Dolnośląskiemu.